TWEE VROUWEN. VROUWELIJKE KUNST?! MARIJKE STULTIENS-ANNEKE KOCKELKORN
In de huidige tijd past het niet meer om een term te gebruiken als vrouwelijke kunst. Eerder zouden we liever spreken over kunst door vrouwen. Zijn er geen verschillen meer te ontdekken tussen mannelijk en vrouwelijke kunst? In dat kader laten we werk zien van Marijke Stultiens en Anneke Kockelkorn, beiden vrouwen en beiden vanuit een jeugd waarbij het niet vanzelfsprekend was dat je als vrouw ging studeren aan een Academie van Beeldende kunsten. Die tijd is meer dan voorbij, het vrouwelijke en het mannelijke staat binnen de gender debatten in een totaal ander daglicht. Toch zou je zeggen dat het werk van Anneke binnen een traditioneel denkpatroon vrouwelijker is dan het werk van Marijke.
Past dit denken over wat vrouwelijk en niet vrouwelijk is nog in deze tijd?
Marijke vertelde: ”ik heb er nooit over gedacht dat ik vrouwelijke kunst maakte“. We weten wel dat Marijke in eerste aanleg textiele wandkleden vervaardigde die alom geprezen werden, dat was vijftig/zestig jaar geleden traditioneel een vrouwelijke bezigheid. Maar plots heeft ze alle wandkleden verbrand.
Waarom dan?
Anneke was en is bekend om haar keramisch werk; daarnaast -en zeker in de laatste jaren- richtte zij zich op het platte vlak en zijn werken met vrouwenvoorstellingen opvallend vaak zichtbaar en is er sprake van een totaal ander materiaal.
Waarom dan?
Met deze waarom-vragen kan deze expositie aanleiding zijn tot het opnieuw bevragen van wat is mannelijk en wat is vrouwelijk en een definitief einde maken aan deze discussie!?
Dus veel kijk- denkplezier en vergeet de schoonheid niet!
Laat een reactie achter